การพัฒนาบุคลิกภาพภายนอก
เพื่อความมั่นใจและเชื่อมั่นในวิชาชีพครู
1. การแต่งกาย
การแต่งกายของครูอาจารย์เป็นบุคลิกภาพพื้นฐานที่สำคัญยิ่ง
ถ้าภาพลักษณ์ของครูเป็นที่น่าชื่นชมกับทุกคนที่พบเห็นก็จะช่วยให้บุคคลต่าง ๆ นั้น
เกิดทัศนคติที่ดีต่อครูอาจารย์ ครูควรแต่งกายให้เหมาะสมกับสถานะและสถานที่ด้วย
2. กริยามารยาท
ผู้ที่เป็นครูควรมีกริยามารยาทที่เรียบร้อย
มีสัมมาคาระวะต่อบุคคลต่าง ๆ รู้จักไหว้ กล่าวขอบคุณ ขอโทษ
ขออภัยในเวลาที่ไม่เหมาะสม สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้
ถ้าผู้ที่เป็นครูสามารถปฏิบัติตนได้จนติดเป็นนิสัย ย่อมจะช่วยเพิ่มบุคลิกภาพให้แก่ตนเองด้วย
3. การยืน
การยืนเป็นบุคลิกภาพที่สำคัญอีกอย่างหนึ่ง
ครูควรจะต้องพยายามฝึกการยืนให้อยู่ในลักษณะที่สง่าผ่าเผย
และระมัดระวังลักษณะการยืนเมื่อพบบุคคลต่าง ๆ เช่น การยืนต่อหน้าผู้ใหญ่ หรือ
การยืนตามลำพัง เป็นต้น
4. การเดิน
การเดินเป็นบุคลิกภาพที่มีความสำคัญมากยิ่งกว่าการยืน
เพราะบุคคลอื่นสามารถมองเห็นลักษณะอาการของเราได้ชัดเจนขึ้น
บุคคลใดที่หน้าตาสวยงาม แต่การเดินไม่สวย สามารถทำให้ความงามที่มีอยู่ลดน้อยลงได้
เพราะฉะนั้น บุคคลที่เป็นครูอาจารย์ ควรพยายามฝึกเดินให้สง่างามอยู่เสมอ
5. การนั่ง
ครูอาจารย์ควรระมัดระวังและฝึกฝนการนั่งให้สง่างามอยู่เสมอ
ลีลาการนั่งที่ควรฝึกปฏิบัติมีดังนี้
5.1 การนั่งกับพื้นตามลำพัง
1) ชาย - นั่งพับเพียบ ไม่นิยมเท้าแขน
ปกติแล้วนิยมวางมือทั้ง 2 คว่ำบนหน้าขาหรือประสานมือไว้บนตัก
2) หญิง - นั่งพับเพียบ
จะเท้าแขนข้างหนึ่งหรือวางมือประกบกันไว้บนตักก็ได้
5.2 การนั่งกับพื้นต่อหน้าผู้ใหญ่
1) นั่งพับเพียบเก็บปลายเท้าให้เรียบร้อย นั่งตัวตรง
2) มือทั้ง 2
ประสานหรือประกบกันไว้บนตัก ก้มหน้าเล็กน้อย
3) เมื่อผู้ใหญ่คุยด้วย ให้โน้มตัวเล็กน้อย
5.3 การนั่งเก้าอี้ตามลำพัง
1) ชาย - นั่งห้อยขา ส้นเท้าชิดกัน
ปลายเท้าห่างจากกันเล้กน้อยลำตัวตั้งตรง หลังพิงพนักเก้าอี้ มือทั้ง 2 วางคว่ำอยู่บนหน้าขาทั้ง 2
หรือจะประสานกันไว้บนตักก็ได้
2) หญิง - นั่งห้อยขา ส้นเท้า ปลายเท้าและหัวเข่าชิดกัน
ลำตัวตรงหลังพิงพนักเก้าอี้ มือทั้ง 2
ประสานหรือประกบกันไว้บนตัก
5.4 การนั่งเก้าอี้ต่อหน้าผู้ใหญ่
ทั้งชาย - หญิง
นั่งในลักษณะเดียวกับการนั่งตามลำพัง ผิดกันเล็กน้อยตรงการวางมือนั้นจะต้องวางไว้บนหน้าตักด้วยการประสานมือหรือการประกบมือทั้งหญิงและชาย
และห้ามนั่งไขว่ห้างต่อหน้าบุคคลที่เคารพหรือควรให้ความเคารพ